Lange reisdag!

Na een prima nachtje slapen begon onze reis vanochtend om 7.20 uur met het instappen in de shuttle bus van de firma vd Valk. Die bracht ons tot aan de voordeur van Schiphol; service van de zaak. Zowel bij het instappen in de bus als even later in hal troffen we nog twee oud collega’s van ABN AMRO: Anja van Hes en Janet van Daalen en partners , grappig toch. Omdat we het inchecken thuis al hadden gedaan, was het nu een kwestie van koffers afgeven en boardingpassen in ontvangst nemen. Omdat het ook bij de security check best vlot ging, konden we 3 uren voor vertrek even rustig ontbijten. 

Na wat winkeltjes bekijken, een boek kopen, je verwonderen over de internationale pluimage die er zoal rondloopt, konden we optijd boarden. Met een vlucht van ruim 10 uren genoeg tijd om films te kijken, muziek te luisteren of even te puzzelen of lezen. Tussendoor goeie verzorging van de veelal stewards aan boord van een toestel van United Airlines. 
Alles verloop prima tot dusver. We hebben precies anderhalf uur om over te stappen op onze connectionflight naar San José. En omdat onze koffers meteen zijn doorgelabeld hebben we daar geen omkijken naar. Maar op het vliegveld van Houston houden ze van check-check, dubbelcheck. Vanuit het vliegtuig was het best een eindje lopen naar de paspoort controle. Maar wat was het daar druk! Met zo’n hele vervelende zig-zag line up brak ons het zweet al uit. Dit gaat best lang duren, halen we ons vliegtuig wel? Omdat we heel kort even in Amerika waren, moesten we wederom door een securitycheck. Eerst weer een flink eind lopen om vervolgens aan te sluiten bij weer zo’n zig-zag lijn. Ook moest dit keer wel weer al het water uit de flesjes die je mee had genomen opgedronken worden voor de security check. Gelukkig hadden wij maar 2 flesjes van 500 ml. Die Amerikanen hadden wel flessen van 2 liter……Bij die check was het warm en hectisch. Of zou dat komen omdat bij ons de spanning van het halen van onze vlucht toch wel echt toenam! Tot overmaat van ramp kwam Ingrid haar bakje met spullen niet meteen door de scan. Herscannen dus, net als bij de Poiesz haha. In 2e instantie ging het goed gelukkig en konden we door.
 

Op naar ons vliegtuig waarbij op de borden al heel vervelend knipperend en in het rood ‘now boarding’ stond aangegeven. Wij dus rennen, eerst de verkeerde kant op. Terug dus en weer rennen, op naar Gate E17. Met het zweet in de spreekwoordelijke ‘bilnaad’ kregen we te horen dat het vliegtuig vertraging had. Sterker nog, het vliegtuig was er nog niet eens!!! De incheck bij boarden moest iedereen weer voor de scan camera staan, de helft lukte niet in 1 keer. Dus weer wachten. Nu wij dit typen zitten we in het vliegtuig en plaatsen dit zodra we weer WiFi hebben.

Straks het plaatselijke geld pinnen; colonnes 

Na 20 minuten met de taxi die voor ons klaar stond op het vliegveld, kwamen we aan bij het Radison hotel in SanJosé . In de ruime kamer met ruime bedden zijn we na het douchen en het schrijven van onze blog meteen gaan slapen. Helemaal uitgereisd na 24 uur.Het was dan ook alweer 22.45 uur hier plaatselijke tijd.