De Elzas route

 Vanmorgen was het weer eens erg koud buiten, snel in de badjas naar het toiletgebouw om te douchen. We waren om half 10 weer klaar om onze reis te vervolgen. We hadden op het campingfoldertje iets gelezen over de Elzas route, dit leek ons een goed plan om die te gaan volgen. De eerste stop was Ribeauvillé, hier was een echt ontmoedigingsbeleid voor campers, je mag nergens inrijden, niet parkeren. We zijn snel even naar de plaatselijke VVV geweest en die vertelden dat je 2 km buiten het dorp kon parkeren en dan teruglopen.  Nee, daar hadden wij even geen zin/ tijd voor. Dus naar het volgende dorpje op de binnendoor route. Aan alle kanten wijnranken in de prachtige herfstkleuren, na een half uur kwam ineens de mist opzetten. Dan is het maar een kleine wereld en we besluiten toch maar de hoofdroute weer te nemen. Je rijd meteen de Péage weer op en mag 10,10 aftikken voor een klein half uur op de snelweg. Bij Obernai zijn we weer binnendoor gegaan en de mist was gelukkig weer opgetrokken. We werden meteen door een verkoopster aangesproken om een koek te proeven. In de winkel lagen ook allemaal lekkernijen. Je ziet hier heel veel nougat in vorm van taartpunten. Hier in Obernai konden we gemakkelijk parkeren en liepen zo het stadje in, met een kleine routeplanner hebben even een rondwandeling gemaakt. We besluiten naar Keulen te rijden om daar weer een camping te zoeken, de Tom Tom gaf 420 km aan. Pfff ja dat hadden we even niet zien aankomen, dus toch maar weer het plan wijzigen. Vlakbij Saarbrücken zijn we gestopt op een camping in Kirkel. Hier zat niemand bij de receptie maar een gast van de camping liet ons door de slagboom met zijn poortsleutel. Bij het restaurant hebben we gevraagd waar we ons moesten melden, dat hoefde niet, morgen afrekenen tussen 8 en 10 uur. Ja dat kan ook, de ene keer willen ze je paspoorten kopiëren, een andere keer nemen ze weer genoegen met je ANWB pasje. Er zit enorm verschil in het beleid van de bezochte campings. In Kirkel hebben we de stoeltjes toch nog maar even buiten gezet voor een kopje koffie, de wind was wel wat fris, maar het was prima te doen. Om 5 uur hebben we per fiets nog even het dorpje verkend, boven op de berg was een oude burcht met uitkijktoren. Dit was tevens het hoogtepunt in het dorp, op de supermarkt na zag je geen mensen buiten, de schermen op de huizen zijn het meeste dicht. Folkert probeerde de foto’s van gisteren te uploaden, maar op een af andere onverklaarbare wijze wil dit niet meer.