Dag 8 van Hué naar Hoi An ( 125 km)

Gisteravond was het nogal rumoerig in het Hotel. Boven onze kamer werd enorm veel  lawaai gemaakt (Koreaanse echtelijke ruzie) Folkert heeft de kleren aangetrokken en is naar de bovenverdieping gegaan, er stond al een deur open met iemand in de pyjama en iemand van de receptie. Folkert belde aan het was dan ook al 12 uur ‘s nachts het leek ons dus wel een tijdstip om te gaan slapen. Nadat ze sorry, sorry had gezegd sliepen we snel. Want tenslotte werden we vanmorgen 6.30 gewekt. De koffers moesten meteen mee naar beneden en uitchecken. Er was weer een heerlijk ontbijt met meer dan 80 gerechten, hier waren ze in het Hotel Thanh Lich dan ook heel trots op. Ook aparte gerechten zoals kwartel-ei, pho noedels, dums, maar ook gewoon naturel chips. Harry onze gids wilde precies 7.45 uur weg om op pad te gaan, het regende enorm. Een Vietnamese vrouw stond bij onze bus en probeerde nog regenponcho’s te slijten. We hadden een paar stopmomentjes voor een foto, daarna over een 10 km lange pas die Hai van Pass ( Wolkenpas) genoemd wordt. Deze weg was de gevaarlijkste in heel Vietnam, hier gebeurden altijd veel ongelukken. Nu hadden ze sinds 2013 een tunnel door de berg en de scooters mogen daar niet door, die moeten opgeladen worden op een vrachtwagen. Het volgende bezoekje was het Cham Historisch Museum in Danang,  even wat fotootjes gemaakt en buiten van de drakenbrug. De volgende stop was de Marble Mountains, een prachtige tempel met diverse grotten. Hier ben ik samen met reisgenote Rianne met de lift de berg opgegaan. Mijn enkels waren wat opgezwollen van de warmte en de 120 treden waren mij net te veel. In de bus kregen wij veel informatie over de geschiedenis van Vietnam, tot het weer tijd was voor een heerlijke Vietnamese lunch. Het was weer op en top geregeld door onze gids. Om 15.00 konden wij inchecken in het hotel, er werd maar 1 blauwe koffer afgeleverd en wij vroegen waar is de andere koffer dan? Ja, het bleek dat deze weg was.... de buschauffeur werd gebeld en Folkert zijn koffer lag nog onder in de bus. Harry gaf aan dat wij de koffer zsm terug kregen en dat was ook zo. Harry baalde enorm maar wij zeiden kan gebeuren toch. We hadden nu een poosje vrije tijd, wij hadden in de straat een Spa studio gezien, dat leek ons een prima idee om ons te laten masseren. Voor een kleine bijdrage kregen we een uur lang rug, nek en benen massage. Onze reisgenoot René ( 1.97 cm lang)had deze plek ook al gespot, hij liet zich ook masseren. Voor ons werden er ook 2 dames gebeld om een duo behandeling te ondergaan. Ook konden wij hier onze was inleveren, 1kg voor 1 dollar en morgen weer fris gewassen klaar. De rest van de groep ging naar de stad een maatpak of jurk laten aanmeten. Daar staat dit stadje ook bekend om . Om 19.00 uur verzamelen de rust van de groep zich om met de taxi naar de stad te gaan, even wat te eten in een goed restaurant. Wat een mooie stad is Hoi An, enorm druk maar een mooie sfeer door honderden lampionnen die branden. Je werd heel vaak aangesproken, boottochten maken, kaarsjes kopen of te wel alle prullaria stond hier weer uitgestald. Na het eten een korte wandeling gemaakt door de vele duizenden andere toeristengroepen die de stad overspoelden. De binnenstad is dan ook afgesloten voor verkeer en dat is geen overbodige luxe als je de mensenmassa ziet. Vlakbij het hotel nog een drankje doen en dan weer naar de hotelkamer, weer douchen om het zweet weg te spoelen.