Cinque Terra dag 2

Het is alweer schitterend weer vandaag en we zijn voor 9 uur al op het station van Deiva Marina. De trein heeft vertraging en we komen in gesprek met een Canadees die zei dat 'zijn roots' in Friesland liggen. Hij begon over Menno Simons en de mennonieten. Hij vond het helemaal interessant toen wij zeiden dat we 10 km van Witmarsum wonen, de geboorteplaats van Simons. Hij wilde vanavond even langs komen om even verder te praten samen met zijn vrouw: prima, kom maar langs.
Ons eerste reisdoel was La Spezia, De hoofdstad van deze regio. We lopen door het centrum met grote oude maar fraaie woningblokken. Daartussen hele steile trappen om een straat hoger te komen. In de haven liggen veel marine schepen maar ook een enorm cruiseschip. Van hieruit vertrekken veel lijndiensten naar verschillende havens in de buurt. In een park naast de haven een groot beeld van de Italiaanse vrijheidsstrijder Guiseppe Garibaldi op z'n paard. Hij is verantwoordelijk voor de eenheid van Italië zoals we dat nu kennen.
Terug op het station pakken we de trein die ons naar één vd 5 dorpjes van Cinque Terra brengt. We stappen uit bij het plaatsje Riomaggiore. Via een leuk aangeklede tunnel komen we uit bij werkelijk een schitterend vissersdorpje. Het uitzicht, de straatjes met de winkeltjes en de trapjes omhoog of juist naar beneden, prachtig en je blijft fotograferen. Op één van die punten neemt een goed Engels sprekende Duitser een paar foto's van ons. Hij is met z'n gezin met dat enorme cruiseschip wat in La Spezia lag onderweg. Ons gesprekje gast in 3 talen: Engels, Duits maar ook Nederland. Grappig al die korte ontmoetingen. We nemen onze tijd en lopen de stadje weer in om hie bij één van de vele eettentje een tutti frutti re scoren: een puntzak met visgerechten die jezelf kon samenstelken. We nemen plaats op een bankje en raken in gesprek met een oudere man uit San Diego (USA). Very interesting vond hij het dat we uit The Netherlands kwamen. We sluiten af met 'nice meeting you' en nemen daarna de trein terug naar het volgende plaatsje Manarola, tenminste dat dachten we maar dit was duidelijk geen stoptrein en dus kwamen we weer uit bij de startplaats Levanto. Omdat we een onbeperkt reizen kaartje voor 2 dagen hebben stappen we even later, na puzzelen met reisschema's en vragen aan behulpzame en drukgebarende Italianen, uit bij Corniglia. Dit bergdorpje is alleen te bereiken via een enorme zig-zag trap en ja, het is nog steeds warm. We herinneren elkaar even aan de plakkerige warmte van afgelopen zomer in Vietnam/Cambodja.. idd, dan stelt dit niets voor. Boven aangekomen genieten we van de vele doorkijkjes en gaan we even het terra op voor een crepe met nutella want die vis is allang weer de maag uitgezwommen. Je loopt hier heel veel en met die trappen erbij helemaal. Gelukkig kunnen we met een minibusje van de top terug naar het station (bus zit ook bij de combikaart in). Onderweg raken we in gesprek met een dame uit Hongkong die 3 weken rondreisde in Europa. Aangekomen bij het station kunnen we net optijd de trein pakken naar ons laatste plaatsje: Manarola. Het is ondertussen bewolkt geworden en dan ziet het er toch net even anders uit. Zeker ook omdat Riomaggiore zo ontzettend mooi was. Al met al is ook Manarola zeker de moeite van het bezoeken waard. Ondertussen nog 1x dan zo'n lekker Italiaans ijsje en toen hadden we het voor vandaag wel gehad. We hebben de trein genomen ons eindstation Deiva Marina. 's Avonds na eten kunnen we nog lekker even buiten zitten. Ik zal net de afwas doen en hoor een 'hello'. Inderdaad bezoek van de familie Doerksen uit Canada. Met een biertje, wijntje en cashewnootjes zitten we gezellig te praten over de verre reizen die zij en ook wij inmiddels hebben gemaakt. Net voor het begint te regenen nemen we afscheid. We hebben elkaars gegevens en wij doen de toezegging een paar foto's te sturen van het beeld van Menno Simons. Family Doerksen, thank you for the nice meeting we had and have a good time in Florence.